اگر شما می دانید چه تکنیک هایی لازم است تا دیالوگ برنده بنویسید، نیمی از مسیر را طی کرده اید. اما ساختن دنیایی ساکت و بی روح هم برای هیچ بیننده ای جذاب نیست! دیالوگ شما باید با چه پیش زمینه ای ساخته و پرداخته شود؟ اصلا چرا باید دیالوگ بنویسید؟

در یک فیلم‌نامه‌ به چند دلیل مشخص از دیالوگ استفاده می‌کنند:

1- برای انتقال اطلاعات ضروری به شخصیت های دیگر

2- شناساندن شخصیت برای جلو راندن داستان یا خلق کشمکش

3- برای برقرارکردن یا عوض کردن لحن، یا فضای داستان یا قسمتی ازآن؛ مثل یک صحنه یا یک سکانس، یک افشای دراماتیک می تواند به سرعت فضای داستان را تغییر دهد

4- برای به وجود آوردن انتظار، تنش و تعلیق یا وعده وقوع حادثه

5- برای سرگرم کردن، مخصوصا زمانی که فیلم کمدی باشد ( تماشاگران و بازیگران از بازی های هوشمندانه با کلمات طنز خوششان می آید)

6- برای بیرون کشیدن واکنش عاطفی تماشاگر

 همیشه سعی کنید سر اصل مطلب بروید

استفاده از دیالوگ در یک فیلم‌نامه همیشه باید هدفمند باشد:از مکالمه‌های بی‌اهمیت که در آن شخصیت‌ها بدون هیچ هدفی درباره مسائل بی‌اهمیت و نامربوط به موضوع اصلی باهم‌صحبت می‌کنند بپرهیزید. این دیالوگ‌ها زمان باارزش فیلم‌نامه و داستان را بی‌خودی می‌گیرند.

ما نمی‌خواهیم درباره شرایط آب‌وهوا، بازی فوتبال دیشب، با چایتان قند می‌خورید یا نه یا درباره کمردرد مادرتان بدانیم، مگر اینکه نقشی در داستان ایفا کند.

مثلاً اگر بدانیم زیرمیزی که پشت آن در حال گفتگو باکسی هستید یک بمب ساعتی نصب‌شده است، تمام آن حرف‌های بی‌اهمیت معنای دیگری پیدا می‌کند. تمام این دیالوگ‌ها نقشی دراماتیک در ایجاد تنش و اضافه کردن تعلیق به داستان ایفا می‌کند.

صدای چه کسی را می شنویم؟

ممکن است تمام شخصیت‌ها یکسان به نظر برسند و فاقد فردیت و شخصیت باشند. همه آن‌ها با یک‌صدا و لحن صحبت می‌کنند که صدا و لحن نویسنده است.این مسئله مخصوصاً در مورد نویسندگان تازه‌کار صدق می‌کند.

یک راه مفید این است که نام شخصیت‌ها را بپوشانید و سپس ببینید که آیا می‌توانید از روی لحن و صدای شخصیت‌ها حدس بزنید او کیست یا نه؟ آیا می‌توانید تنها از طریق خواندن دیالوگ نام شخصیت را بگویید؟

• شخصیت‌ها باید از یکدیگر تفاوت داشته باشند و این فردیت و تفاوت خود را از طریق دیالوگ و نحوه صحبت کردنشان نشان دهند.

• آن‌ها باید از شخصیت‌هایی منحصربه‌فرد با ویژگی‌های قابل‌شناسایی باشند. دیالوگ همیشه همراه شخصیت است.

قبل از شروع نوشتن دیالوگ و حتی قبل از شروع به نوشتن فیلم‌نامه ضروری است که شخصیت خود را کاملاً بشناسید. از دوروبر او خبر داشته باشید وقتی شخصیت‌ها شروع به صحبت کردند اجازه دهید هرکدام ویژگی‌های متفاوت خود را داشته باشند. بعضی نویسندگان می‌گویند زمانی که شخصیت‌های خود را به‌خوبی و به‌طور کامل می‌شناسند می‌توانند صدای آن‌ها را درون ذهنشان بشنوند.

نویسندگان دیگر دوست دارند شخصیت‌های خود را بر اساس اشخاص حقیقی که در زندگی واقعی‌شان می‌شناسند بنویسند. آنگاه در زمان نوشتن دیالوگ آن فرد را در حال صحبت کردن در ذهنشان تصور می‌کنند و بر اساس همان دیالوگ‌هایشان را می‌نویسند. هر راهی که برای نوشتن دیالوگ انتخاب می‌کنید باید بدانید که هر شخصیت با صدا و لحن خودش صحبت می‌کند.

چرا باید حواسم به “فردیت در دیالوگ” باشد؟

عناصر بسیاری به نحوه صحبت کردن و دیالوگ برقرار کردن یک شخصیت اثر می‌گذارند و در آن نقش ایفا می‌کنند:

طبقه اجتماعی، تحصیلات، پیش‌زمینه، نوع تربیت، سن، جنسیت، تجربیات زندگی، هویت قومی، موقعیت شغل، میزان هوش و غیره.

تمامی این عناصر در زمان نوشتن دیالوگ باید در نظر گرفته شوند. حتی مکالمه عادی شخصیتمان می‌تواند بر اساس فضای داستان و حوادث زمان شکل بگیرد.

دیالوگ و نحوه صحبت کردن همیشه همراه شخصیت است.

درصورتی‌که شخصیت به‌طور مشخص در داستان تغییر کند نحوه صحبت کردن او نیز تغییر خواهد کرد. این دو باید دست‌به‌دست باشند تا داستان باورپذیر به نظر رسد.

برای مثال شخصیتی را در نظر بگیرید که همیشه شاد بوده است و رفتاری دوستانه با همه برقرار می‌کرده است اما خانواده‌اش توسط سربازان دشمن دستگیرمی‌شوند و این شخصیت تصمیم به انتقام می‌گیرد همان قدری که شخصیت و احوالات او تغییر خواهد کرد نحوه صحبت کردنش نیز تغییر می‌کند و زبان انتقام جای دیالوگ‌های شاد و مهربان او را در ابتدای داستان می‌گیرد.

این بلاگ به سفارش سایت اتاق آبی تهیه شده و استفاده از آن با ذکر منبع بلامانع است.