آیا یادگیری زبان انگلیسی برای هنرمند اهمیت دارد؟

درخصوص رابطه ماهوی و تاریخی زبان و هنر، درهم‌آمیختگی و ریشه فرهنگی این دو می‌توان ساعت‌ها سخن گفت. اما بحث ما در اینجا بیشتر ناظر بر به خدمت گرفتن زبان در مقوله هنر است.

از جمله این موارد می‌توان به:

استفاده از نرم‌افزارهای آموزشی

ارتباط با هنرمندان غیرفارسی‌زبان

ارتباط با جشنواره‌های بین‌المللی، دسترسی به مقالات و کتاب‌های خارجی

البته که علاوه بر مواد ذکر شده، یادگیری زبان انگلیسی منجر به درک عمیق‌تر مفاهیم و امکانات فکری بیشتر برای شخص هنرمند می شود.

برای انسان ایرانی پژوهشگر

حوزه فرهنگ و هنر، یادگیری و تسلط نسبی به زبان عربی و یکی از زبان‌های لاتین (فرانسوی، ایتالیایی، انگلیسی،…) لازم و برای هنرمند غیرپژوهشگر تاکید شده است.

درهم‌آمیختگی فرهنگی بیش از هزار ساله زبان عربی، و درهم‌آمیختگی فرهنگی ۵۰۰ ساله زبان لاتین لزوم یادگیری این دو را موجب شده است. از بین زبان‌های لاتین، زبان انگلیسی به سبب وجه بین‌المللی و زبان علم روز بودن، حائز اهمیت بیشتری است.

هنرمند امروز

چه برای بهره‌مندی از منابع و امکانات و چه برای معرفی و نشر آثار خود، ناگزیر به فراگیری زبان‌های دیگر است. مورد دوم به ویژه در مقوله دیپلماسی عمومی و سفارت فرهنگی حائز اهمیت است.

و اما در باره یادگیری و شیوه های یادگیری زبان انگلیسی

در کنار توجه به محتوای مناسب و امکانات آموزشی زبان انگلیسی، باید به دو ویژگی توجه داشت:

نخست

ویژگی مداومت و پیوستگی در یادگیری است.

این به معنی داشتن کمترین وقفه در سیر یادگیری است.

دوم

قرارگیری در محیط بکارگیری دانش زبانی است.

به این صورت که فراگیر در کنار تمرین مداوم، استفاده از کتاب، صوت، فیلم و .. محیطی برای محک زدن آموخته های خود داشته باشد. این فضا می تواند کلاس، استفاده از برنامه های تعاملی با افراد غیرایرانی، … باشد.

این بلاگ به سفارش سایت اتاق آبی تهیه شده و استفاده از آن با ذکر منبع بلامانع است.